Tarwe

In onze westerse cultuur gebruikt men weinig verschillende soorten graan. 73% van de graanproducten is tarwe. Naar mijn mening is dit een eenzijdige overwaardering van een graan dat door de veelvuldige veredeling, ver af is komen te staan van de tarwe die mijn opa en oma aten.

Tarwe is nog steeds een (te)veel gebruikt graan. In de industriële bakkerijen gebruikt men tarwesoorten die passen bij deze industriële productielijnen. Hieruit zou je kunnen concluderen dat het veredelen van graan meer een technisch doel nastreeft: een nog betere verwerking van het productieproces van boer en industriële bakkerijen. De vraag die ik mij daarbij stel is of men eindeloos blijft veredelen zonder te kijken wat het (nu al) doet met ons lichaam?
Emmer en eenhoorn zijn nog oude tarwe rassen.

Het is ook vrij moeilijk om enige nuttige info over tarwe te krijgen. Men vervalt graag in cijfers en ingewikkelde genetische termen. Er zijn waarschijnlijk te veel tarwe soorten om er eenduidig iets over te kunnen zeggen…
De Romeinen zijn pas een paar honderd jaar, nadat ze zich hier in Limburg gevestigd hadden, het tarwe gaan verbouwen. Waarschijnlijk hadden ze toen pas een redelijke veestapel, waarvan ze de meststoffen konden gebruiken voor het verrijken van de grond als voorwaarde om tarwe te kunnen telen.
 
Zowel tarwe als spelt stammen af van de eenkoorn. Daarbij staan de spelt rassen genetisch gezien het kortst bij dit oergraan.

Je kunt met tarwe een prima desem maken. Wij hebben het tarwe verbannen uit onze keuken.